Het kampioenschap is beslist, het seizoen is afgelopen en we hebben het overal gezien: professionele foto’s van voetballers, het beslissende doelpunt perfect in scène gezet of een close-up van een speler die bij een kopbal een grimas trekt. Sportfotografie, een kunst op zich en heel populair, want slechts weinigen van ons zullen het geluk hebben gehad aan de rand van het voetbalveld te mogen staan.

Maar er is ook bij lokale en regionale voetbalverenigingen vaak de mogelijkheid mooie foto’s te maken. Deze 5 tips zorgen er voor dat dat lukt. We concentreren ons in deze post vooral op sportfotografie voor voetbal, maar uiteraard zijn de tips ook voor andere sporten nuttig!

1. Diverse uitrusting – goed verpakt

Ten eerste natuurlijk de vraag: Wat moet er allemaal mee? Het beste is het de camera en de objectieven in een fototas of een (foto)rugzak te bewaren, waardoor je een goede bescherming hebt tegen ongelukken met ballen.

Met een compactcamera met een vast objectief moet je behoorlijk dicht aan de rand van het voetbalveld zijn om een goed motief te vinden. Vooral bij voetbal is dat moeilijk omdat het voetbalveld niet bepaald klein is. Daarom is het aan te bevelen een spiegelreflexcamera of een systeemcamera mee te nemen, waar je verschillende objectieven kunt gebruiken. Afhankelijk van het motief zijn andere brandpuntsafstanden gevraagd, die je ook met een zoomobjectief kunt bereiken.

Vooral bij voetbal is het aan te raden een teleobjectief van tot 300mm mee te nemen. Voor andere sporten op een kleiner veld kunnen 200mm of zelfs minder al voldoende zijn. Om op spontane close-ups voorbereid te zijn, bijvoorbeeld als een speler jubelend direct op je af komt, zou je ook een zoomobjectief van 70-200mm klaar moeten hebben liggen. Een prime lens is vaak helderder, wat helpt om korte belichtingstijden te compenseren. Als je buiten bezig bent, speelt dit een kleinere rol.

Onze interne fotograaf gaf ons deze tips:

Over het algemeen kunnen we zeggen dat een heldere groothoeklens en ook een telezoom in elke sportfotografentas thuis horen. Brandpuntsafstanden van 16-35 mm en 70-200 mm bij diafragma 2.8 zijn de allrounders voor de meeste sporten. Mocht 2.8 niet voldoende zijn, kan ik nog een heldere prime lens aanbevelen.

Bij een voetbalwedstrijd van 90 minuten ben ik trouwens echt blij als ik kan zitten. Een klapstoel is dus ook erg aan te bevelen in je sportfotografie uitrusting.

2. Op het perspectief komt het aan

De klapstoel kan niet alleen nuttig zijn om te ontspannen maar ook om het perspectief te veranderen. Terwijl we staand wellicht op ooghoogte zijn met de spelers, kan een opname vanuit een lager gezichtspunt dynamischer overkomen.
Omgekeerd  kan het natuurlijk ook: vanaf de tribune krijg je een goed overzicht van boven. Dat kan vooral bij volleybal handig zijn, waar het net vaak in de weg is vanuit een lager perspectief.

Bij voetbal moet je vooral leren met het formaat van het voetbalveld om te gaan. Het moet je bewust zijn dat je niet altijd op de perfecte spot kunt zijn. Wie op het ene moment achter een speler aan rent die dan een pass speelt naar een medespeler moet snel zijn positie veranderen. Toch is het vaak mogelijk in te schatten in welke richting een wedstrijd zich ontwikkelt zodat je je in die richting kunt oriënteren.

Als je een bepaald team wilt fotograferen, omdat bijvoorbeeld je kind of je partner daar meespeelt, kies je het beste een plekje aan de kant van de tegenstander, om het jubelen na een eventueel doelpunt te kunnen fotograferen. Bij sporten zonder doel, korf of basket zou je natuurlijk aan de kant van je lievelingsteam een plekje moeten zoeken.

Net zoals bij bruiloften kun je ook bij de sportfotografie als team werken en zo tegelijkertijd vanuit verschillende perspectieven werken.

3. Van emoties leeft de sport – en de foto

Sport leeft natuurlijk van de ergernis over een gemist doelpunt of de vreugde over een gewonnen wedstrijd. Naast het eigenlijke spelverloop zouden ook close-up foto’s van de gezichten moeten worden gemaakt, vooral bij beslissende momenten. Daarbij mogen we ook de trainer niet vergeten, die op z’n minst net zoveel leidt of viert dan z’n spelers.

Bijzonder goed kunnen we emoties in beeld brengen, door ze in contrast te zetten. Bijvoorbeeld een verdrietige speler, die op het veld zit, terwijl de tegenstander op de achtergrond de overwinning viert.

Vooral als je van plan bent de foto’s door te geven aan een krant, een tijdschrift of een ander medium, zou je er op moeten letten dat de foto representatief is. Een jubelfoto van het eerste doelpunt is bijvoorbeeld niet meer zo relevant als de wedstrijd toch nog met 5-1 werd verloren.

4. De lichtsituatie aanpassen

In een ideaal geval vinden wedstrijden natuurlijk bij zonneschijn plaats. Maar waar zon is, is ook schaduw en ook tegenlicht. Dat laatste kun je vermijden door een plekje te kiezen waar de zon van achteren komt. Als je je op een bepaald team wilt richten kan zich dat natuurlijk in de pauze snel veranderen. In zo’n geval heeft elke professionele fotograaf zo z’n eigen trukjes.

In het begin kun je de belichting op automatisch instellen.

Bij een bewolkte hemel hoef je je over hard licht geen zorgen te maken; pas als het regent, wordt het moeilijk. Dan is het vooral belangrijk je camera en equipment te beschermen.

Door de flits te gebruiken kun je tegenlicht compenseren en ook bij slechte lichtverhoudingen kan de flits handig zijn. Maar omdat een sporter daardoor snel is afgeleidt, is een flits vaak verboden. Dat zou je dus van te voren moeten controleren. Flitsen is bovendien alleen zinvol, als je dicht genoeg bij de te fotograferen personen bent. Over het algemeen geeft een externe flitser een iets zachter licht dan de flits van je camera.

5. Laat de techniek voor je werken

Bij sport ligt het vaak in de natuur der dingen dat het snel gaat. Wil je dus een “geïsoleerde” foto oftewel een freeze frame van een bal, moet je een korte belichtingstijd kiezen.

De vuistregel luidt 1/brandpuntsafstand in seconden is nog handmatig mogelijk, bij 300mm dus minstens 1/300 s. Voor een scherpere foto van de bal you je ook gerust nog korter kunnen belichten. Afhankelijk van de lichtsituatie vergt dat natuurlijk een hogere ISO. Dat leidt weliswaar ook tot meer ruis, maar de foto heeft meestal wel een beter resultaat dan een foto die onderbelicht is en achteraf nog heel sterk bewerkt moet worden. Dat is ook te zien op foto’s in de kranten.

En wat doe je nu met die mooie foto’s?

Sportfotografie kun je bij Pixum vastleggen op allerlei manieren. Daarbij denk je het eerst aan Pixum Wanddecoratie, zoals canvas, aluminium of acrylglas. Je kunt er natuurlijk ook gave muismatten of telefoonhoesjes maken van je sportfoto’s!

We hopen dat je veel aan de tips hebt gehad en we kijken uit naar je foto’s op onze facebookpagina!