De gulden snede is eigenlijk een wiskundige berekening op basis van de aanname dat het menselijk oog harmonie waarneemt in objecten door middel van een denkbeeldige raster. Bij de gulden snede verhoudt het grootste van de twee delen zich tot het kleinste, zoals het gehele raster zich verhoudt tot het grootste. Dit principe komt keer op keer terug in de verschillende bedrijfsgeledingen van de samenleving. In de architectuur zorgt men er bijvoorbeeld voor dat het dak 38 procent uitmaakt van de totale hoogte van het gebouw om het geheel in harmonie te brengen.
Ook in de fotografie maakt men gebruik van de gulden snede, hoewel deze dan meestal "de regel van derden" wordt genoemd. Het beeld wordt als het ware horizontaal en verticaal in drieën verdeeld waardoor er een raster ontstaat van 9 vlakken. Foto's die op basis van de gulden snede worden gemaakt, komen bijzonder aangenaam en evenwichtig op ons over.